Autor: Rasa Jančiauskaitė
Wydawnictwo: Dwie Siostry
Liczba stron: 64
Wiek: 7+
Moja Ocena: 5/5

„Powiedz to w mig” to ciekawa książka o ludziach, którzy żyją pośród nas, ale różnią się tym, że nie słyszą naszego języka, a my nie rozumiemy ich.

Głusi nie patrzą na siebie przez pryzmat niepełnosprawności. Tak jak inne grupy kulturowe, mają swój język, tradycje, zwyczaje, instytucje oraz poczucie odrębności, na którym zasadza się wspólna tożsamość. Fundamentem kultury Głuchych jest język migowy, który płynnie komponuje się z mową ciała, mogący wyrazić nie tylko treść, ale i emocje.

Młodzi czytelnicy w książce zaznajomią się z sześcioma autobiograficznymi wypowiedziami osób doświadczających głuchoty na różne sposoby. Indrė przedstawia swoją historię o tym, jak po opanowaniu języka migowego zmienił się jej świat. Deimantė pokazuje nam, że bycie osobą niesłyszącą nie oznacza zrezygnowania ze swoich marzeń. Arnoldas opowie nam o dowcipach w języku migowym, a Vaiva przyznaje, że początkowo niesłyszący mogą czuć się niekomfortowo wśród słyszących. Dmitrijus wspomina, jak grał w piłkę, gdy był dzieckiem i w czasie gry porozumiewał się ze swoimi słyszącymi kolegami za pomocą gestów i mimików. Natomiast Rasa mając niesłyszącą mamę, mówi, jak wygląda ich komunikacja.

Czytając książkę, poznajemy wiedzę o społeczności Głuchych, język migowy, jego funkcjonowanie w szkołach czy jak wygląda opowiadanie sobie kawałów. Chęć zrozumienia żartu o ferrari i krowie to kolejny powód, żeby uczyć się PJM. Dowiadujemy się o powodach niesłyszenia oraz że niektóre z osób niesłyszących odbierają głośne dźwięki, ale nie mogą usłyszeć ludzkiej mowy. Lektura uczy nasze dzieci wrażliwości i empatii. Uzmysławia im, że jest obok nas inny, zupełnie nieznany nam świat, równie piękny, pełen uczuć i emocji.

„Powiedz to w mig” to pozycja dla czytelników, która pozwala przenieść się do świata bez dźwięków, zupełnie pozbawionego melodii i ukochanych głosów. Według mnie ciekawym pomysłem jest przeplatanie informacji z autentycznymi wypowiedziami osób niesłyszących, a także fajnym wstępem do nauki języka migowego. Ilustracje są totalnie nie w moim stylu, ale treść w zupełności mi to wynagrodziła. Cieszę się, że powstała ta książka. Uczy ona empatii i tolerancji, a co najważniejsze zachęca do wyobrażenia sobie, jak taki świat wygląda. Polecam.