Autor: Stine Dreyer
Wydawnictwo: Czarna Owca
Liczba stron: 40
Wiek: 4+
Moja Ocena: 4/5

„Książka o bąkach. Leksykon pierdów” to pozycja z obrazkami, z dowcipną linią i radosnym tonem, która zachęca dzieci i dorosłych do rozmowy o naszych wspólnych doświadczeniach z różnymi typami pierdnięć, w tym: z bąbelkiem, salwą z karabinu, bąkiem seryjnym czy dorosłym.

Bączek, pruczek, pierdek, gazik to tylko kilka określeń na wypuszczenie z odbytu strumienia powietrza. Niektóre są głośne, inne całkowicie bezdźwięczne. Jedne brzydko pachną, a niektóre są niemal bezwonne. Badania pokazują, że huczne bąki są bezwonne, podczas gdy ciche pachną nie najlepiej. Jedno jest pewne, każdy z nas, czy mały, czy duży, uwalnia z siebie codziennie wiatry.

Książka zaczyna się od kilku ogólnych informacji o pochodzeniu tego zjawiska i jego drodze przez ludzkie ciało. Następnie w kilku zdaniach opisane są 23 rodzaje pierdów, ich charakterystyczne cechy oraz wskazówki ich ujawniania się. Z lektury dowiemy się także, że istnieje Stowarzyszenie Bąków, którego zadaniem jest definiowanie pierdów, tak aby były one odpowiednio sklasyfikowane. Na podstawie tych wytycznych, pogromcy baków, czyli ludzie trenujący powstrzymywanie wiatrów, są mistrzami w tej dyscyplinie. Co za tym idzie, taka osoba musi ćwiczyć, mieć wiedzę na ten temat, sprawność i posiadać ogromną samokontrolę – nie lada wyczyn!

„Książka o bąkach. Leksykon pierdów” opisuje niezręczne zjawisko, o którym dzieci uwielbiają opowiadać. Temat jest krępujący, nawet może obrzydzać, ale jest bardzo ludzki. Początkowo byłam nieco oburzona czytając przedmowę, jednak po kilku stronach doszłam do wniosku, że opisane typy smrodków są zgodne z faktami, co przekonało mnie do dalszego czytania. Nie jest to lektura dla wszystkich. Jedni będą wypuszczać „gazy” śmiechu z książką w rękach, z kolei inni odbiorcy szerokim łukiem ominą ten niesmaczny temat. Wybór pozostawiam Wam.