Autor: Astrid Desbordes
Wydawnictwo: Entliczek
Liczba stron: 40
Wiek: 3+
Moja Ocena: 4+/5

Album „To, co najcenniejsze” w ciepły sposób przedstawia czytelnikom ważny aspekt związany z naturą, która nas otacza.

W tym tytule Archibald zastanawia się nad konsumpcją, która w naszym społeczeństwie często jest nadmierna.

Chłopiec, spacerując po mieście z mamą, podziwia witryny sklepowe wypełnione najróżniejszymi rzeczami. Obserwuje także ludzi, znajdujących się w pobliżu. Po namyśle główny bohater wnioskuje, że zakupione przedmioty kończą zamknięte w szufladach lub szafkach.

Podczas spaceru na łonie natury Archibald zastanawia się nad prawdziwą wartością rzeczy i dochodzi do wniosku, że ostatecznie najcenniejsze są te, których nie można kupić. Na otwartej przestrzeni ​​nic nie jest zamknięte i cała siła przyrody oferuje wspaniałe, nienależące do nikogo dary, o każdej porze dnia i nocy. W plenerze rzeczy są bezpłatne, nie należą do dla Archibalda, nie są ani rzadkie, ani drogie, a jednak, gdy on o tym myśli, nie widzi nic cenniejszego na świecie.

Duet Astrid Desbordes i Pauline Martin po raz kolejny dotykają nas mnóstwem słodyczy, czułości i poezji. „To, co najcenniejsze” chwyta za serce i otwiera oczy czytelnikom na to, co mamy na wyciągnięcie ręki. Książka pokazuje dzieciom, że natura jest bezcenna, a przedmioty kupione w sklepie szczęścia nie dają. Ilustracje są udane, proste i uporządkowane w projekty o dość małej gamie kolorystycznej. Cała seria („Miłość”, „Przyjaźń”, „Moja młodsza siostra”, „Co mi powiedział tata”, „To mój dom”) skłania do głębokiej refleksji i jest warta przeczytania, gdyż porusza wiele ważnych tematów, które młode dzieci powinny poznać. Polecam.