Autor: Katarzyna Wojciechowska
Wydawnictwo: Kurza Stopka
Liczba stron: 40
Wiek: 4+
Moja ocena: 4+/5

„Jękołak” to trzymająca w napięciu i wartościowa książka dla dzieci, z nutką magii i grozy. Wszystkie ilustracje są stworzone przez uczniów Szkoły Rysunku i Malarstwa Katarzyny Wojciechowskiej i dodają charakteru tejże opowieści.

Mikołaj to chłopiec wiecznie marudzący i w dodatku nic mu się nigdy nie podoba. Każdy pomysł kończy się protestem. Zawsze chce o wszystkim decydować i zazwyczaj starsza siostra mu ustępuje.

Pewnego dnia Amelia i Mikołaj postanawiają się pobawić w chowanego. Jak to zwykle bywa, chłopiec nakazuje, żeby siostra zajęła się szukaniem, a on i mama się chowają. Dziewczynka szybko odnajduje mamę, ale Mikołaj się gubi.

Amelka zaczyna płakać, uciekać i w efekcie trafia do wielkiego domu Jękołaka, który jest zachwycony odgłosami wydających z siebie niegrzecznych dzieci. W środku budynku znajdują się ogromne organy, których częścią ma stać się jęcząca dziewczynka, która szybko odkrywa, gdzie jest jej brat.

Jękołak ponosi klęskę. Niezwykłe organy walą się, a jęczące jeszcze niedawno dzieci wracają do swoich rodzin. Wszyscy są szczęśliwi: i rodzice, i dzieci, które zrozumiały już czego pod żadnym pozorem nie wolno im robić, jeśli ponownie nie chcą wrzucić w szpony tytułowego bohatera.

„Jękołak” to lektura, która porusza temat dziecięcych trudnych emocji, wiary w siebie oraz pokonywania trudności. Na wielkie brawa zasługują rysunki stworzone przez młodych ludzi. Prace te są odzwierciedleniem wyobraźni dziecięcej, są niepowtarzalne, niezwykłe i prawdziwe. Książka jest atrakcyjna sama w sobie, ma ciekawą historyjkę z dreszczykiem, napisaną prostym językiem zrozumiałym dla najmłodszych i ma zdumiewające rysunki współgrające z fabułą. Polecam!