
Autor: Rocio Bonilla
Wydawnictwo: Papilon
Liczba stron: 48
Wiek: 4+
Moja ocena: 4+/5
„Dziękuję! jak dobrze mieć sąsiadów. Książka o wspólnocie i o tym, żeby nie oceniać po pozorach” to książeczka o mocy, jaką dają wspólnota oraz wzajemna życzliwość, a także o przyjaźni, empatii, potrzebie więzi oraz o tym, że nie warto oceniać innych po pozorach.
Publikacja skrywa w sobie niesamowitą historię okolicznych sąsiadów, którzy się nie znają. Kamila, Ignacy, Filipek, Rudolf, Matylda, Frania i Józio żyją na tej samej ulicy, ale przez nieufność, niewiedzę i strach nie rozmawiają ze sobą.

Pewnego razu awaria internetu całkowicie zmienia życie w sąsiedztwie. Wówczas każdy z osobna, dzięki odwadze i ciekawości, przełamuje pierwsze lody względem drugiej osoby. W ten sposób poważny lisi adwokat porzuca pracę i urządza plac zabaw maluchom Kamili, która uważana była za głuchą, ponieważ pisklęta mocno hałasowały. Mała myszka żyła w ciągłym strachu, odkąd w pobliżu zamieszkał kot i dla jego odstraszenia wystawiła w oknie postać smoka. Jednak mieszkaniec zza płota gustował wyłącznie w warzywach wyhodowanych na własnej działce. Wszystko się zmieniło, kiedy kot odwiedził mysz w jej chatce, a zaraz potem mały gryzoń założył blog kulinarny, wywołując wielką sensację wśród miłośników dobrej kuchni.







I tak od jednego sąsiada przechodzimy do drugiego, demaskując pozory. A kiedy wszystkie zostaną zapoznani, widzimy jak zmienia się okolica. Z sąsiedztwa niezależnych i odizolowanych domów staje się żywą i przyjazną dzielnicą.
„Dziękuję! jak dobrze mieć sąsiadów. Książka o wspólnocie i o tym, żeby nie oceniać po pozorach” to opowieść o tym, jak mały szczegół może poprawić nasze życie i aby nikogo nie oceniać powierzchownie. To także książka o empatii i emocjach, jakie niesie ze sobą życie we wspólnocie i sąsiedzkiej solidarności. Lektura została ciepło zilustrowana, tak jak poprzednie dwie historie z tej serii: „Dziadkowie, piranie i inne historie” i „Najwyższa na świecie wieża z książek”. A jeśli do gustu przypadły Wam ilustracje i sposób pisania Rocio Bonilla, odsyłam do kolejnych jego pozycji: „Jakiego koloru są buziaki?” oraz „Moja Siostra! / Mój Brat!”. Wszystkie są warte przeczytania.
