Autor: Cyril Pedrosa
Wydawnictwo: Timof i cisi wspólnicy
Liczba stron: 264
Wiek: 15+
Moja ocena: 4+/5

„Portugalia” to historia pisarza, który nie jest pewien, co chce dalej robić, nie jest pewien jakości swoich poprzednich książek oraz dokąd chce prowadzić swój związek. To przysłowiowy włóczęga, który nawet nie zdaje sobie sprawy, że tkwi w neutralności.

Simon Muchat to artysta komiksowy, który stracił orientację w życiu. Cierpi na blokadę pisarstwa i utknął w pracy, której nienawidzi. Czuje, że zmierza donikąd, dopóki nie zostanie zaproszony na konwencję komiksową w Portugalii. Jego rodzina wyemigrowała do Francji z Portugalii i nie był tam od dzieciństwa.

Mężczyzna rozpoczyna emocjonalną i prawdziwą wędrówkę, aby odkryć swoje korzenie, która ostatecznie prowadzi go do tytułowego miejsca. Simon zaczyna ożywać, podczas swojej „podróży”.

Dzięki interesującej fabule obracającej się wokół rodziny, sztuki i ogólnie życia, autorowi udało się zachować doskonałą równowagę między historią, postaciami, motywami i sztuką. Mówiąc o tym, Pedrosa doskonale wykorzystał swój zwykły styl, szorstki i abstrakcyjny, w połączeniu z kolorami, które przekazywały nastrój, lokalizację i inne abstrakcyjne wrażenia.

To osobista historia, która zaczyna się od niespokojnych, zagubionych wibracji, a kończy na nostalgicznych, prostych przyjemnościach płynących ze spokojnego poznania swojego miejsca na świecie, choćby tylko o odrobinę lepiej.

„Portugalia” to jest rodzajem książki autobiograficznej, w której na samym początku jesteśmy świadkami zmagań bohatera w jego życiu, próbującego zainspirować samego siebie do wykonania jakiejś pracy i uporządkowania swojego życia. Sama historia opowiedziana jest w trzech częściach. To opowieść o rodzinie, o tym, kim są Twoi bliscy i co tak naprawdę o nich wiesz. Jest to świetna, bardzo powolna opowieść o tożsamości, historii i pamięci. Akwarelowe ilustracje autora / ilustratora są piękne. Zdecydowanie jest to tytuł dla czytelników powyżej 15 roku życia, choćby na język, jakim posługują się bohaterzy, odradzam młodszym dzieciom.